To pierwszy odcinek serii podcastów Mała Wielka Gastronomia "Poznajmy się" Dowiedz się dlaczego uruchamiam projekt MarcinKoch.pl oraz nagrywam podcast. Posłuchaj o mojej zawodowej drodze i o tym jak trafiłem do biznesu hospitality. To była długa i pasjonująca droga. Sprawdź o czym będziemy rozmawiać, co tydzień w Mała Wielka Gastronomia.
Cześć mówi Marcin, witam w pierwszym odcinku podcastu Mała Wielka Gastronomia, podcaście o marzeniach, biznesie, gastronomii.
W tym odcinku dowiesz się trochę o mnie. Zdradzam dlaczego to robię i co z tego możecie wynieść dla siebie. Dowiesz się dlaczego Mała Wielka Gastronomia to podcast o marzeniach, biznesie, gastronomii. W podcastach będę poruszał tematy dotyczące gastronomii, jednak nie zabraknie ciekawostek czy informacji luźno związanych ze światem gastro. Po prostu będzie o tym co mnie interesuje i ciekawi. Dla tych, którzy nie wiedzą dodam, że podcast jest częścią projektu edukacyjnego MarcinKoch.pl
Z podcastu o marzeniach, biznesie, gastronomii dowiesz się:
Pamiętaj, że zawsze to o czym mówię, mówię z własnej perspektywy, na podstawie własnego doświadczenia. Nie wszystkie rozwiązania, które sprawdzają się u mnie, muszą być dobre dla Ciebie. Wybór czy po nie sięgniesz, zależy tylko od Ciebie.
To tyle słowem wstępu. Zaczynamy.
W przestrzeni Internetu pojawiło się nowe cudo. Pomimo, że ma dopiero tydzień już raczkuje, macha do nas i domaga się atencji. Google informuje z niedowierzaniem o zaskakującej, jak na bobasa, ilości odwiedzin i czasie pobytu gości na stronie. Mowa o MarcinKoch.pl. Stronie, która ma aspiracje. Sami sprawdźcie.
Nowy artykuł na MarcinKoch.pl
Jeżeli o MarcinKoch.pl mowa to w artykule Jak otworzyć restaurację, być szczęśliwym i bogatym jeden z restauratorów mówi
Żaden profesjonalny inwestor czy pożyczkodawca przy zdrowych zmysłach nie zainwestowałby w restauracje, a tym bardziej w pierwszą restaurację nowicjusza. Ten obszar inwestowania banki pozostawiają celebrytom, lichwiarzom i głupcom
Tak, wszyscy znamy celebrytów, którzy zainwestowali w restauracje. Restauracje w modelu wchodzę, wychodzę, zapominam. Długi i treściwy tekst znajdziecie na blogu MarcinKoch.pl
To poradnik i nawet jeżeli nie lubisz poradników warto do tej książki sięgnąć. Poznać siebie i popracować nad tym aby Ci się lepiej żyło.
Autorem książki jest Dr Fogg, behawiorysta. Od ponad 20 lat kieruje laboratorium badawczym na Uniwersytecie Stanforda. Zajmuje się jak sami mówi „projektowaniem zachowania”. Dokładnie o tym jest jego książka. Link do książki znajdziesz w materiałach uzupełniających podcastu.
Pewne znacie dolegliwość polegającą na przesuwaniu wszystkiego w czasie, na tzw jutro. Wygrywanie bojów w tej konkurencji opanowałem do mistrzostwa tak, że nagranie pierwszego podcastu zajęło mi prawie rok. Właściwa nazwa tego zjawiska, dolegliwości to prokrastynacja. Może się wydawać, że to nic, że to coś lekkiego, od tego się nie umiera. Fakt, że nie mamy powiedzmy motywacji do wykonania czegoś przez rok nie koniecznie jest największym problem w naszym życiu.
Niestety wielu osobom może ono życie zdecydowanie skomplikować. I nie o brak motywacji tutaj chodzi. Odkładanie na później staje skutecznie na drodze temu co chcemy osiągnąć. Odkładanie blokuje, psuje Ciebie, firmę, związek. Generuje wyrzuty sumienia. Jest perpetuum mobile. Warto to przerwać.
Dzisiaj nie tylko więcej wiem o samej prokrastynacji, ale i o na czy ona polega i stale prowadzę wewnętrzny dialog, który ma wyprowadzić mnie na prowadzenie w wyścigu z odkładaniem. Pracuje nad zmianą nawyków tak aby ostatecznie mieć więcej czasu na to co naprawdę chce robić i aby prokrastynacja nie pomieszała mi szynków
Była wiosna 2010 roku, zwolniłem się z pracy i wylądowałem z chorym kręgosłupem w Paryżu. Przyjechałem do Paryża chory bo nie wiedziałem, że przygoda w Le Cordon Bleu będzie wyjątkowo ciężkim, fizycznym doświadczeniem. W LCB miałem spędzić kolejne dwa miesiące a ten pobyt miał odmienić moje życie i skierować mnie w nowym kierunku. Chwilę wcześniej mieszkałem w Hamburgu a moje marzenia o posiadaniu restauracji dawno odłożyłem na półkę. Wiedziałem, że aby prowadzić restaurację potrzebuję zarówno wiedzy jak i środków sporych środków.
Byłem przekonany, że po dwóch miesiącach wrócę do świata, który doskonale znam. Do korporacyjnej rutyny i kariery, którą wytyczyłem sobie wiele lat wcześniej. Moja kariera to nie była nigdy sprawa przypadku. Może poza założeniem pierwszej firmy. Na studiach z kumpami założyliśmy firmę szkoleniową. Było to coś między przygodą, przypadkiem i zarabianiem pieniędzy. Nie planowałem w tym czasie zbyt wiele. Z pewnością nie myślałem, że firma będzie wciąż działała w dniu kiedy nagrywam ten podcast. Firma działa już beze mnie. Po 6 latach od jej założenia, poszedłem swoją nową drogą, zacząłem pracę w firmie telekomunikacyjnej.
Korporacyjna kariera, od telekomu, przez wydawnictwo, branżę finansową toczyła się nieprzerwanie aż do wyjazdu do Le Cordon Bleu. Pracowałem w działach marketingu i przyznam, że było to bardzo satysfakcjonujące życie. Jednak wszystko do czasu. Sami wiecie, monotonia i zmęczenie dopada nas regularnie, to była jedna z takich chwil. Wjeżdżając do Paryża byłem przekonany, że powrócę do mojego zawodu, gdziekolwiek to nie będzie a gastronomia zostanie moim hobby. Będę dalej gotował dla znajomych, prowadził klub kulinarny itd. Zresztą smykałka do pieczenia czy gotowania, w pewnym zakresie odziedziczone po dziadku. Nie skłaniała ona mnie do prowadzenia restauracji. To dopiero było przede mną.
Dalsza droga w kierunku gastronomii.
W Le Cordon Bleu zrozumiałem jak wiele pasji i energii kryje się w tej branży. Poznałem ludzi, których śmiało mogę nazwać swoimi przyjaciółmi. Którzy na otwarcie pierwszej restauracji przyjechali do Warszawy. Jeff ze stanów pracował przez miesiąc na kuchni a Mirjam na barze. Le Cordon Bleu to był pasjonujący czas. Pasjonujący, ale też pełen wyzwań. Ja, jeszcze chwilę temu pan kierownik, trafiłem do nieznanego mu środowiska. Poznawałem nie tylko tajemnice zawodowe, ale i fizyczne zmęczenie, będąc na nogach od 8 do 20, 6 dni w tygodniu. Pod okiem szefów kuchni, którzy wzięli sobie za punkt honoru stworzenie nam świata jak z horroru.
Po powrocie do Hamburga decyzja była prosta, brnę w to dalej. Dalsza edukacja w Le Cordon Bleu, staże, wolontariaty zajęła mi kolejne 4 lata. Zwiedziłem masę miejsc, pracowałem w cateringu, byłem kelnerem, uczyłem się składać serwety na 100 sposobów, robiłem inwentaryzacje gigantycznych magazynów. Przez Londyn, Szwajcarię i Toskanię po Hong Kong. To wszystko robiłem powoli, łącząc inne zajęcia bo jak wspomniałem, najczęściej moja praca nie była opłacana. Byłem stażystą.
Pierwsza restauracja, którą chciałem otworzyć właściwie nie była restauracją. To było połączenie delikatesów, bistra, szkoły gotowania. Całe szczęście, że na drodze stanęły mi problemy formalne. Dzisiaj widzę, że sukcesu by z tego nie było. Do kolejnego przedsięwzięcia przygotowałem się lepiej. Przeprowadziłem się też na stałe do Warszawy, chcąc mieć możliwość kontroli tego co się dzieje.
Tak dochodzimy do końcówki 2014 roku i uruchomienia pierwszej restauracji Bazar Kocha. Następnie powstały Talerzyki, pracownia cukiernicza Foli. Przed covidem byliśmy na etapie otwierania naszego pierwszego butiku cukierniczego.
Bazar Kocha w oczach wielu osób to był sukces. Sukces, który był wynikiem ciężkiej pracy mojej i osób, które pracowały w firmie. Ilość pracy czasami była przeogromna, ale w tym czasie w ogóle tego nie dostrzegałem, po prostu była to moja pasja, robiłem to z przyjemnością.
Przepracowałem chyba każdy możliwy do wyobrażenia problem. Restauracje generowały spore obroty a co za tym idzie, mieliśmy proporcjonalnie dużo wyzwań i zadań do wykonania. W szczytowym momencie zatrudnialiśmy ponad 50 osób. Restauracje miały wiernych gości, byliśmy popularni. Talerzyki dodały nam nowych zadań. To był inny model działania, inne zasady, inne dania, inni goście.
W kwietniu 2020 roku z Hanią i Magdą, równocześnie z pracą w kryzysowej sytuacji pandemicznej rozpoczęliśmy realizację projektu pomocowego ForRest Projekt. Przez 3 miesiące, razem z naszymi partnerami i konsultantami pracowaliśmy pro-bono dla wielu firm. W szczególności tych, których pandemia dotknęła w większym stopniu niż nas. To był faktyczny początek projektu MarcinKoch.pl choć w tym czasie o tym w ogóle nie myślałem. O FoRest Projekt przeczytasz więcej na stronie Marcinkoch.pl w zakładce ForRest Projekt
Epidemia COVID-19
Covid przyniósł mi wiele okazji do przemyślenia swojej pracy, tego co robię i jak. Dla spółki sprawy potoczyły się mniej korzystnie niż dla mnie osobiście dlatego podjęliśmy decyzję o wycofaniu się z gastronomii, przynajmniej na pewien czas. Ja poświęciłem się pracy z innymi firmami w branży HoReCa. Po roku postanowiłem uruchomić projekt MarcinKoch.pl.
Moja kariera zatoczyła koło. Wróciłem do edukacji i do tego co sprawiało mi zawsze przyjemność, czyli pracy z firmami, które mogą wykorzystać moją wiedzę i doświadczenie. Praca konsultanta to moje równoległe zajęcie choć przyznam, że staram się, aby nie zajęło mi więcej niż 50% czasu przeznaczonego na pracę.
Moja restauracja czy to pod marką Bazar Kocha, Talerzyki czy Foli jest tematem zamkniętym, ale nauczyłem się nie mówić nigdy. Być może w przyszłości zdecyduję się wrócić do zawodu restauratora ponieważ zawód restauratora bardzo wciąga. Dostarcza niesamowitej satysfakcji. Obecnie cieszę się zmianą, możliwością częstych podróży i tym, że mogę tworzyć nowy rozdział pod tytułem MarcinKoch.pl. Cieszę się ponieważ mogę do Was mówić i liczę, że znajdę wśród Was wiernych słuchaczy. Osoby, które dzięki marcinkoch.pl będą mogli się rozwijać, uczyć i kreować swoją własną karierę zawodową.
Dziękuję za uwagę i do następnego razu !
Jak otworzyć restaurację - tekst na blogu
ForRest Projekt. - o projekcie, z którego powstał MarcinKoch.pl
Le Cordon Bleu - jeżeli chcesz wiedzieć więcej o szkole Le Cordon Bleu
Mikro Nawyki. Niewielkie Zmiany Które Wiele Zmieniają - jeżeli chcesz wiedzieć więcej o książce lub ją przeczytać
